«Η κοινωνία που θα καταργήσει την ατομική ιδιοκτησία, θα είναι αναγκασμένη, να οργανωθεί με βάση τον αναρχοκομμουνισμό. Η Αναρχία οδηγεί στον Κομμουνισμό και ο Κομμουνισμός στην Αναρχία, καθώς, τόσο η πρώτη όσο και ο δεύτερος, δεν συνιστούν παρά εκφράσεις της κυρίαρχης τάσης στις σύγχρονες κοινωνίες: την αναζήτηση της ισότητας.»
Πιοτρ Κροπότκιν
Εισαγωγικά :
Είμαστε η «Σύμπραξη για τον Αναρχικό Κομμουνισμό». Βρεθήκαμε, εκφέραμε λόγο, δράσαμε, μέσα από τις διαδικασίες της συνέλευσης αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά | «εργαλειοφόρος», αλλά και από άλλα μορφώματα, όπως η αντιεκλογική συνέλευση Α/Α, καθώς παλέψαμε την αντίληψη μας και σε κοινωνικά μέτωπα, όπως η Παμπατραϊκή συνέλευση. Το τέλος εποχής της συνέλευσης του «εργαλειοφόρου», σε συνδυασμό με την αντίληψη που αποκρυσταλλώθηκε μέσα σε αυτή την κοινή πορεία, όπως και η άποψη μας για τη συνέχιση του αγώνα παρά τις αντιξοότητες της σημερινής πραγματικότητας, μας δημιούργησαν την ανάγκη να φτιάξουμε αυτή τη συλλογικότητα.
Η κοινωνική πραγματικότητα:
Βιώνουμε μια περίοδο κρίσης του κεφαλαίου και στυγνής καταστολής του κράτους, κάτι το οποίο έχει επηρεάσει τους από τα κάτω της κοινωνίας πολυεπίπεδα. Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, εφαρμόστηκε για να ξεπεράσει το σύστημα την ίδια του την κρίση, καθώς η καπιταλιστική κρίση δεν είναι κάτι το πρόσφατο που ξέσπασε το 2008, αλλά η διαδικασία αυτή έχει ξεκινήσει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 (π.χ. Συνθήκη του Μάαστριχτ-1992). Αυτή, εκφράζει τη δομική αστάθεια των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων, την αστάθεια της βασικής σχέσης ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία πάνω στην οποία στηρίζεται η κοινωνία και ας προβάλλεται μόνο ως οικονομική. Η κρίση είναι ταυτόχρονα καταστροφή και αναδιάρθρωση, αστάθεια και επανασταθεροποίηση των ταξικών σχέσεων. Κάθε ταξική κοινωνία, κάθε κοινωνία που οι καθημερινές δραστηριότητες της πλειοψηφίας του πληθυσμού υπάγονται στα συμφέροντα της μειοψηφίας, είναι μια ασταθής κοινωνία.
Σε εργατικό επίπεδο, δικαιώματα χρόνων που κερδήθηκαν μέσω ταξικών αγώνων και ανάγκασαν το κράτος και το κεφάλαιο σε παραχωρήσεις (εφαρμόζοντας το σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο), προκειμένου να προλάβουν την όξυνση του κοινωνικού και ταξικού πολέμου, τείνουν να εξαφανιστούν, αν δεν έχουν εξαφανιστεί ήδη. Απολύσεις, ατομικές συμβάσεις εργασίας, στρατιές ανέργων που βαφτίζονται ανά διαστήματα για λίγους μήνες απασχολήσιμοι, καταρτιζόμενοι κτλ, ανασφάλιστη εργασία, απλήρωτες υπερωρίες, ξεπουλημένα γραφειοκρατικά σωματεία-σφραγίδες και επιστρατεύσεις απεργών συνθέτουν το παζλ της διάλυσης και της οπισθοχώρησης των αγώνων των από τα κάτω της κοινωνίας.
Σε κοινωνικό επίπεδο, οι συνέπειες της πολιτικής των μνημονίων, ντόπιων και ξένων αφεντικών και του προστάτη τους, κράτους και παρακράτους, αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια πάνω στον κοινωνικό ιστό. Αυτοκτονίες, ψυχολογικά προβλήματα, παραίτηση, αντιφάσεις, μισαλλοδοξία συνθέτουν ένα σκηνικό κοινωνικού θανάτου. Η αποξένωση, τα καθημερινά προβλήματα και η ανασφάλεια απομακρύνουν τους ανθρώπους μεταξύ τους, τους εξατομικεύουν, κάτι το οποίο οδηγεί σε περιστατικά κοινωνικού κανιβαλισμού.
Το κράτος, υπερασπιζόμενο την υπόσταση του, αλλά και τα αφεντικά, μπροστά σε μια κατάσταση που μπορεί ανά πάσα στιγμή να γίνει ανεξέλεγκτη και να δημιουργήσει μια νέα εξέγερση, προνοεί, θωρακίζεται και βγαίνει στην επίθεση. Το δόγμα μηδενικής ανοχής που έχει επιβληθεί ενάντια σε όποιον αντιστέκεται (αναρχικοί, απεργοί), σε όποιον περισσεύει (μετανάστες, οροθετικοί, τοξικοεξαρτημένοι), σε δομές αγώνα (καταλήψεις, αυτοοργανωμένες δομές αντίστασης και αλληλεγγύης κτλ) και σε ελεύθερους δημόσιους χώρους, δείχνει αφενός το φόβο των εξουσιαστών και αφετέρου την κοινωνία της επιτήρησης που θέλουν να δημιουργήσουν. Μια κοινωνία στην οποία θα βασιλεύει ο φόβος και τα αφεντικά θα μένουν ανενόχλητα να χορεύουν πάνω στα ερείπια που δημιούργησαν, αφού οι ανεπιθύμητοι θα βρίσκονται στη φυλακή και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ οι υπόλοιποι θα ζουν υπό το φόβο αυτών.
Χαρακτηριστικά της ομάδας :
Είμαστε αναρχικοί κομμουνιστές, καθώς πιστεύουμε ακράδαντα στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο που διεξάγουν τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, στη σύμπλευση μέσων και σκοπού και στην κεντρική πολιτική* παρέμβαση μέσα στην κοινωνία με όσους αντιστέκονται, σε συνδυασμό με την άμεση δράση σε αυτήν, και σε καμία περίπτωση μέσω πολιτικών μετώπων που θέλουν να σταματήσουν ή να ελέγξουν κάθε κοινωνική διεκδίκηση ή έκρηξη. Τασσόμαστε εχθρικά ενάντια σε όλους τους πολιτικούς φορείς (κοινοβουλευτικούς και μη) και στις οργανώσεις κάθετου τύπου. Οι φορείς των αντιλήψεων της αντιπροσώπευσης και της ανάθεσης αποτελούν, για εμάς, το μεγάλο εμπόδιο στο δρόμο για την από τα κάτω χειραφέτηση της κοινωνίας, για την επανάσταση και τον αναρχικό κομμουνισμό.
Η «Σύμπραξη για τον Αναρχικό Κομμουνισμό», επιδιώκει να έχει χαρακτηριστικά «ανοιχτόκλειστου» τύπου και όχι να είναι ένα αυστηρά κλειστό μόρφωμα. Επιδιώκουμε τη σύμπλευση, την ενότητα στη δράση και την επικοινωνία με κομμάτια του αναρχικού χώρου, τα οποία το καθένα με το δικό του ξεχωριστό τρόπο και τα χαρακτηριστικά, αγωνίζεται για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση με τρόπο που δε θίγει τις βασικές μας αξιώσεις ως συλλογικότητα.
Προταγματικά :
Απέναντι σε αυτή τη γκρίζα πραγματικότητα, ο δρόμος της αναρχικής συλλογικοποίησης και των συλλογικοποιήσεων που δεν οργανώνονται ιεραρχικά είναι η μόνη απάντηση που έχει προοπτικές αντεπίθεσης ενάντια στο υπάρχον. Για εμάς, η οριζόντια συλλογικοποίηση δεν είναι μια επιλογή που έχει να κάνει με πρακτικά ζητήματα, αλλά αντικατοπτρίζει τον τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας για την οποία αγωνιζόμαστε, τις αξίες της οποίας προσπαθούμε να εφαρμόσουμε ήδη στο σήμερα.
Σήμερα, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας έχει καταλάβει το μάταιο στην επιλογή των εξουσιαστών του και στρέφει την πλάτη του στα εκλογικά πανηγύρια. Συνάμα, ένα άλλο μεγάλο κομμάτι έχει επενδύσει στην αριστερά και πολύ σύντομα θα καταλάβει το μάταιο και αυτής της επιλογής, αν δεν το έχει καταλάβει ήδη. Την εποχή αυτή, που η εξαθλίωση από τους φόρους του κράτους και από την ανεργία, που η απογοήτευση από την έλλειψη προοπτικής για το μέλλον, που η τρομοκρατία των τραπεζών είναι η καθημερινότητα, ο λόγος και η δράση μας πρέπει να απαντάνε στα πραγματικά προβλήματα των από τα κάτω. Σήμερα, το πολύμορφο οριζόντιο κίνημα φαντάζει ως η μόνη ρεαλιστική διέξοδος από μια κοινωνική πραγματικότητα που έχει δηλητηριαστεί σε κάθε πτυχή της από την εξουσία.
Μέχρι την κατάλυση αυτού του βάρβαρου συστήματος καταπίεσης, μέχρι την ολική επικράτηση της ελευθερίας και της ισότητας, διαρκής και ανυποχώρητος αγώνας για τον ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ!
*Ως κεντρική πολιτική παρέμβαση εννοούμε τη συνολική απάντηση στην ασκούμενη πολιτική των εκάστοτε διαχειριστών του κράτους, συνδυάζοντας τη με τη συνολική επίθεση των εξουσιαστών στους από τα κάτω της κοινωνίας. Είμαστε ενάντια στην πολιτική ως επιδίωξη για κατάληψη της εξουσίας, αλλά ως αναρχικοί καταλαβαίνουμε τον όρο πολιτική στη γενικότητά του, με την έννοια της διεργασίας που ξεκινά από την ανάλυση και ερμηνεία της πραγματικότητας και προωθεί τα πράγματα προς την πραγματοποίηση του επιθυμητού με καθολικό και συνειδητό τρόπο.
Σύμπραξη για τον Αναρχικό Κομμουνισμό
sympraksi2014@espiv.net | sympraksi.espivblogs.net