Κατηγορία: Διεθνιστική Αλληλεγγύη

Η επανάσταση στην περιοχή της Ροζάβα στη βόρεια Συρία και η διακήρυξη της αυτονομίας των 3 καντονιών Εφρίν, Σιζίρε, Κομπανί, ήταν ουσιαστικά η δικαίωση της εδώ και 15 χρόνια στροφής του επαναστατικού κουρδικού κινήματος από το αίτημα για ανεξάρτητο κουρδικό κράτος στο αίτημα για αυτονομία και συνομοσπονδισμό των κουρδικών κοινοτήτων. Κάτι τέτοιο τόσο ριζοσπαστικό και προωθητικό, βρίσκει πολλούς εχθρούς σε μια περιοχή μάλιστα στην οποία συγκρούονται πάρα πολλές δυνάμεις και τα γεωπολιτικά συμφέροντα είναι τεράστια. Ένας από τους μεγάλους εχθρούς της αυτονομίας των κουρδικών κοινοτήτων δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από το τουρκικό κράτος, πόσο μάλλον όταν μετά τη Ροζάβα το πείραμα της αυτονομίας προχωράει και στο εσωτερικό της Τουρκίας.

Εδώ και σχεδόν 5 μήνες, μετά τις κηρύξεις αυτονομίας σε πολλούς δήμους στις κουρδικές περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας, το τούρκικο κράτος σήμανε την κήρυξη ενός βίαιου και πολύνεκρου πολέμου με εμπροσθοφυλακή το στρατό και την αστυνομία. Οι δυνάμεις αυτές, βομβαρδίζουν τις πόλεις με κανόνια, τανκς, ελικόπτερα, κατεδαφίζουν σπίτια, καταστρέφουν ιστορικά μνημεία, σκοτώνουν κυρίως γυναίκες, ηλικιωμένους και παιδιά, εκτελούν νέους, και εκκενώνουν τις περιοχές κόβοντας το νερό, ρεύμα , φυσικό αέριο. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν τα βασικά είδη της καθημερινότητας λόγω των απαγορεύσεων κυκλοφορίας. Τα σχολεία είναι κλειστά, τα νοσοκομεία είναι υπό πολιορκία, και μάλιστα οι νεκροί δεν επιτρέπεται να ταφούν με αποτέλεσμα να μένουν πολλοί δολοφονημένοι στους δρόμους για μέρες.

Το παράδειγμα της αυτονομίας των κουρδικών κοινοτήτων, είναι μια εικόνα από έναν κόσμο χωρίς διαχωρισμούς μεταξύ εθνοτήτων, φύλου, θρησκείας, χρώματος, εν τέλει από έναν κόσμο χωρίς κράτη, ανισότητα και ανελευθερία. Σε αυτή την μάχη που διεξάγεται αυτή τη στιγμή στον γειτονικό μας αυτό τόπο, να προτάξουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη. Να ενώσουμε τις φωνές μας με τους εκεί από τα κάτω της κοινωνίας που υπερασπίζονται με την ίδια τους τη ζωή έναν κόσμο που χτίζουν με βάση τις αξίες της αυτοοργάνωσης, της αμοιβαιότητας, της αλληλοβοήθειας, της αλληλεγγύης και του συνομοσπονδισμού.

Σ.Α.ΚΟ. | Σύμπραξη για τον Αναρχικό Κομμουνισμό

ΔΕΚΑΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ-ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ-ΔΡΑΣΕΩΝ

9-18 ΟΚΤΩΒΡΗ

ΚΟΡΥΦΩΣΗ: 16-18 ΟΚΤΩΒΡΗ, ΧΑΝΙΑ

Δεκαήμερο εκδηλώσεων | συζητήσεων | δράσεων  – Πρόγραμμα: PDF | Ημερολόγιο

Η αναρχική καμπάνια διεθνιστικής αλληλεγγύης «Τρεις Γέφυρες», σε συνεργασία με την IFA-IAF (Διεθνής των Αναρχικών Ομοσπονδιών) διοργανώνει Μεσογειακή Αναρχική Συνάντηση από τις 9 έως τις 18 Οκτώβρη του 2015 στην Ελλάδα. Η Συνάντηση αυτή θα έχει το χαρακτήρα ενός δεκαήμερου ανοιχτών εκδηλώσεων-συζητήσεων-δράσεων, οι οποίες θα διεξαχθούν στις πόλεις όπου τοπικές συνεργασίες ομάδων, μεμονωμένες ομάδες ή τοπικές πρωτοβουλίες συμμετέχουν στην Καμπάνια (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα, Χανιά, Ηράκλειο, Ρέθυμνο). Παράλληλα, θα διοργανωθούν θεματικές συζητήσεις με συμμετοχή συντρόφων/ισών-μελών αναρχικών ομοσπονδιών επικρατειακού ή περιφερειακού χαρακτήρα, μεμονωμένων αναρχικών ομάδων ή και συντρόφων, αναρχοσυνδικαλιστικών μορφών οργάνωσης, αναρχικών/ελευθεριακών κατειλημμένων χώρων, κλπ.

Κορύφωση της Μεσογειακής Αναρχικής Συνάντησης αποτελεί το Τριήμερο Εκδηλώσεων-Θεματικών Συζητήσεων, που θα πραγματοποιηθεί στα Χανιά, από τις 16 έως τις 18 Οκτώβρη.

Σκοπός της Μεσογειακής Αναρχικής Συνάντησης είναι η άμεση επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών των αναρχικών που ζουν και δρουν γύρω από τη λεκάνη της θάλασσας της Μεσογείου. Το μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα, η απειλή του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, ο αγώνας για το δημοκρατικό συνομοσπονδισμό στις κουρδικές περιοχές, η οικονομική κρίση, η ανεργία και η φτώχεια, η άνοδος του εθνικισμού στα Βαλκάνια αλλά και γενικότερα, οι πολεμικές συγκρούσεις στην περιοχή της Κριμαίας, οι αγώνες ενάντια στην οικολογική καταστροφή τεράστιων περιοχών, η εμφάνιση αυτοοργανωμένων κοινοτήτων αγώνα, η κρατική καταστολή και ο αγώνας των αναρχικών σε κάθε χώρα είναι ορισμένα ενδεικτικά θέματα που σκοπεύουμε να απασχολήσουν τη Μεσογειακή Αναρχική Συνάντηση. Σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη, τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά και αμείλικτα. Γι΄ αυτό ακριβώς, εμείς καλούμαστε να διερευνήσουμε τους τρόπους με τους οποίους τα απαντάμε ή οφείλουμε να τα απαντήσουμε. Το βέβαιο είναι πως η βάση των απαντήσεων αυτών δεν μπορεί παρά να έχει ως κύρια παράμετρο τη διεθνιστική αλληλεγγύη όσων αγωνίζονται από τα κάτω. Αυτή η αλληλεγγύη πρέπει να εκφραστεί μέσα από την έμπρακτη δημιουργία γεφυρών συνεργασίας και αλληλεγγύης με διεθνιστικό χαρακτήρα, γκρεμίζοντας έτσι κάθε περιορισμό ή τείχος που υψώνεται από την κρατική και καπιταλιστική κυριαρχία, αλλά και τον ολοκληρωτισμό που επιβάλλεται από την επικράτηση του ρατσισμού, του εθνικισμού και του θρησκευτικού φονταμενταλισμού.

Επικοινωνία: 3gefires@espiv.net – info@3gefires.org

Την Κυριακή 5 Απρίλη, οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της ΒΑ Χαλκιδικής πραγματοποίησαν μια ακόμα πορεία στις Σκουριές ενάντια στα μεταλλεία χρυσού που λειτουργούν στην περιοχή. Στην τοποθεσία «Χοντρό δέντρο», βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις δυνάμεις καταστολής αλλά και εργαζόμενους-φερέφωνα της εργοδοσίας της εταιρίας ελληνικός χρυσός του μεγαλοκαπιταλιστή Μπόμπολα, οι οποίοι λειτουργώντας σαν ιδιωτικός στρατός του, σε αγαστή συνεργασία με την αστυνομία κινήθηκαν επιθετικά ενάντια στους αγωνιζόμενους κατοίκους της περιοχής με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ατόμων που συμμετείχαν στη διαδήλωση. Την Πέμπτη 16/4, οι μεταλλωρύχοι της ελληνικός χρυσός, κατέβηκαν στην Αθήνα για κεντρική πορεία με πληρωμένα από την εργοδοσία λεωφορεία, πανό κτλ, συναινώντας ουσιαστικά στην καπιταλιστική ανάπτυξη που στρέφεται ενάντια στον άνθρωπο και τη φύση. Μαζί με πρώην υπουργούς και με συνεχή κάλυψη από τα ΜΜΕ, των ίδιων που όλο το προηγούμενο διάστημα καταπάτησαν εργατικά δικαιώματα και εξαπέλυσαν επίθεση σε όλους τους από τα κάτω στο βωμό της ανάπτυξης, τους ίδιους που τώρα ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα ακριβώς γιατί θίγονται τα συμφέροντα των αφεντικών.

Η κατάσταση αυτή δεν είναι καινούργια στην περιοχή. Ο αγώνας που διεξάγουν οι κάτοικοι εκεί ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών τους αλλά και για την υπεράσπιση του φυσικού περιβάλλοντος που υπονομεύεται από την εταιρία ελληνικός χρυσός (θυγατρική της eldorado gold) είναι μακροχρόνιος και έχει σημαδευτεί από συγκρούσεις μεταξύ των κατοίκων που αγωνίζονται για γη και ελευθερία με τα σκυλιά του κράτους αλλά και τους εργαζόμενους στα μεταλλεία. Μια ολόκληρη τοπική κοινωνία που επί πολλά χρόνια αντιστέκεται μετατράπηκε σύντομα σε «εγκληματική οργάνωση»: οι διώξεις κατοίκων ανέρχονται ήδη στις 300, τέσσερις κάτοικοι προφυλακίστηκαν επί μήνες και η ιδιωτική ζωή ολόκληρων χωριών καταπατήθηκε με τις συνεχείς παρακολουθήσεις τηλεφωνικών συνομιλιών, την εισβολή ΜΑΤ στην Ιερισσό και τις νυχτερινές εισβολές-συλλήψεις των Εκαμ σε σπίτια του χωριού, κλήσεις για λήψη DNA σε ΑΤ ακόμη και βίαιη λήψη του σε περίπτωση άρνησης. Όλα αυτά τα χρόνια αλληλέγγυος κόσμος έχει στηρίξει με διάφορους τρόπους τον δίκιο αγώνα τους για αξιοπρέπεια, γη, νερό και ελευθερία.

Το προηγούμενο διάστημα, η συγκυβέρνηση νδ-πασοκ, παρείχε πλήρη κάλυψη στα ιδιωτικά συμφέροντα που λυμαίνονται την περιοχή, καθώς ο κορμός της πολιτικής τους αντίληψης ήταν η λέξη «ανάπτυξη», η οποία στη γλώσσα τους σημαίνει πλήρη ασυδοσία του κεφαλαίου προκειμένου να αναπτυχθεί με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος. Τα ΜΜΕ από τη μεριά τους δεν έχαναν την ευκαιρία να υπενθυμίσουν την ανεργία, την ανάγκη για επενδύσεις και ανάπτυξη μέσα στην εθνική προσπάθεια διάσωσης, ακόμα και αν αυτό σημαίνει να εξαφανίζονται βουνά προκειμένου να επιτευχθεί η εξόρυξη χρυσού, να μολύνονται τα νερά, να καταστρέφονται η χλωρίδα και η πανίδα μιας περιοχής, το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων να υποβαθμίζεται και η υγεία τους να μπαίνει σε κίνδυνο. Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι το μόνο ζητούμενο και ο μόνος σκοπός, το περιβάλλον περνά στα ψιλά γράμματα εκτός και αν μπορεί να γίνει εκμεταλλεύσιμο όπως ήδη βλέπουμε με τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας και καυσίμων. Τρανό παράδειγμα η μαζική καλλιέργεια καλαμποκιού, ζαχαροκάλαμου, σόγιας, φοινικέλαιου και άλλων καλλιεργειών που προωθούνται προς το παρόν από τη βιομηχανία των βιοκαυσίμων αντικαθιστώντας τις παραδοσιακές καλλιέργειες και εξωθώντας τις τιμές βρώσιμων τροφίμων-λόγω χαμηλότερης παραγωγής-σε υψηλότερες τιμές.

Σήμερα, ο συριζα, ο οποίος το προηγούμενο διάστημα προσπάθησε να παίξει τα πολιτικά προεκλογικά του παιχνίδια στην περιοχή στηρίζοντας τον αγώνα των κατοίκων και υποσχόμενος την επίλυση των προβλημάτων όταν θα γινόταν κυβέρνηση, συνεχίζει την ίδια πολιτική στη ΒΑ Χαλκιδική. Κάτι τέτοιο, δεν μας εκπλήσσει σε καμία περίπτωση. Καμία κυβέρνηση, καμία εξουσία, ακόμα και αν αυτή θέλει να λέγεται ή είναι αριστερή, δεν μπορεί εξ ορισμού να είναι με τα συμφέροντα των από τα κάτω της κοινωνίας και με τα αυτοοργανωμένα κινήματα τα οποία βάζουν στο στόχαστρο τους το κράτος και τα αφεντικά. Ο συριζα, παίζοντας επικοινωνιακά παιχνίδια και αντικαθιστώντας φορτισμένες αρνητικά λέξεις με άλλες πιο «εύηχες» , δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να κρύψει το γεγονός ότι συνεχίζει και αυτός τις πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, της καταστολής απέναντι σε όσους αντιστέκονται και της «καπιταλιστικής ανάπτυξης».

Από την πλευρά μας, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους αγωνιζόμενους κατοίκους της ΒΑ Χαλκιδικής, καθώς ο δικός τους αγώνας είναι και δικός μας και αποτελεί ένα ακόμη έμπρακτο παράδειγμα αυτοοργάνωσης των από τα κάτω για την αξιοπρέπεια, για γη και ελευθερία. Είναι κοινός αγώνας, όπως και το κίνημα NOTAV στην Ιταλία που άνθρωποι αγωνίζονται τα τελευταία 20 χρόνια ενάντια στις αποφάσεις των κυβερνήσεων για τη λειτουργία τρένου που θα συνδέει το Τορίνο με τη Λυών και στο διάβα του θα καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον και θα ισοπεδώσει 36 κοινότητες. Είναι κοινός αγώνας, με τους κατοίκους της Κερατέας που το 2010-11 στήσανε οδοφράγματα ελευθερίας ενάντια σε αυτούς που ήθελαν να κάνουν την περιοχή τους σκουπιδότοπο. Είναι εν τέλει, η αδιαμεσολάβητη, ακηδεμόνευτη κίνηση των από τα κάτω που βάζει το δικό της λιθαράκι στον δρόμο για την ολική ρήξη με το κράτος και το κεφάλαιο . Μια εικόνα, μαζί με πολλές άλλες ανά τον κόσμο που δείχνουν ότι η αυτοοργάνωση των από τα κάτω είναι η μόνη δίοδος για την κοινωνική επανάσταση και την έλευση της αναρχοκομμουνιστικής κοινωνίας, μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση, με ισότητα, και ελευθερία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΒΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΓΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

                       Σύμπραξη για τον Αναρχικό Κομμουνισμό

sympraksi.espivblogs.net| sympraksi2014@espiv.net

Αναρχική καμπάνια διεθνιστικής αλληλεγγύης «τρεις γέφυρες»

3gefires.org

Στα πλαίσια της πανελλαδικής ημέρας δράσης της Αναρχικής Καμπάνιας διεθνιστικής αλληλεγγύης Τρεις Γέφυρες, στην οποία συμμετέχουμε, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 28/3 μικροφωνική στο Παράρτημα Πάτρας.

Το τελευταίο διάστημα, μετά την εκλογική νίκη του συριζα, έχει αναδειχθεί ένα κίνημα υποστήριξης στην ελληνική κυβέρνηση με αιχμή τις θεσμικές διεκδικήσεις εντός της ευρωπαϊκής ένωσης και των μηχανισμών αυτής. Πιστεύοντας ακράδαντα ότι η ΕΕ είναι ένας δομικά καπιταλιστικός άρα και εχθρικός υπεροργανισμός και θεωρώντας ότι τα επιχειρήματα περί ενός πιο εξανθρωπισμένου καπιταλισμού είναι παντελώς κενά περιεχομένου, θα προχωρήσουμε στην παρακάτω ανάλυση περί του ρόλου της ΕΕ, το αδιέξοδο της παραμονής εντός αυτής και συνεπακόλουθα το μάταιο της επιλογής της στήριξης των κυβερνώντων από μερίδα των από τα κάτω της κοινωνίας μέσω συγκεντρώσεων σε πλατείες κτλ.

Η ΕΕ, είναι ένας οικονομικός και σύμφωνα με τις διακηρύξεις της και πολιτικός οργανισμός που τα κράτη που την αποτελούν συμμετέχουν ως ισότιμα μέλη. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η ΕΕ και οι θεσμοί που την απαρτίζουν είναι πεδίο άσκησης της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Τα αφεντικά μέσω της παγκοσμιοποιημένης πλέον οικονομίας, θέλουν το κεφάλαιο να ξεφεύγει από τα στενά όρια πλουτισμού μέσα στην εθνική οικονομία. Όσο για την πολιτική ενοποίηση των κρατών μελών, αυτή προσκρούει όχι μόνο πάνω στη δομή της ΕΕ αλλά και στην ίδια την δομή του καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο στηρίζεται πάνω στη λογική του κέρδους άρα και της ανισότητας προκειμένου αυτό να επιτευχθεί.

Όλα αυτά δεν είναι θεωρίες, αλλά η πραγματικότητα που μπορεί ο καθένας να διακρίνει αυτό το διάστημα που διανύουμε από τις συζητήσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Τα κράτη-μέλη με τις πιο ισχυρές οικονομίες ελέγχουν τους μηχανισμούς όπως την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, και λαμβάνουν τις αποφάσεις εκείνες που ευνοούν τα εθνικά αλλά και τα υπερεθνικά αφεντικά, σπρώχνοντας ακόμα περισσότερο προς την προλεταριοποίηση τους από τα κάτω της κοινωνίας προκειμένου να επιτυγχάνεται η πλήρης ανάπτυξη του κεφαλαίου.

Ο συριζα, από τη μεριά του, εντοπίζει το πρόβλημα όχι στην καρδιά του, αλλά στη μη σωστή λειτουργία των θεσμών της ΕΕ που διαμεσολαβούνται με παράπλευρους μηχανισμούς (π.χ. Τρόϊκα) και στην κακή συγκυρία ότι στην ηγεσία της βρίσκονται βαθιά νεοφιλελεύθερες δυνάμεις. Εθελοτυφλούν προφανώς, καθώς η ΕΕ και σύμφωνα με τις βίβλους της για επιμέρους τομείς (παιδεία-δια βίου μάθηση, ιδιωτικά πανεπιστήμια, ιδιωτικοποιήσεις, εργασιακές σχέσεις και επανοηματοδότηση εν γένει τως κοινωνικών σχέσεων κτλ) είναι δομικά προσανατολισμένη στην άσκηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, τις οποίες επιβάλλει στα κράτη μέλη της. Από την άλλη, η σοσιαλδημοκρατικού τύπου διαχείριση που προσπαθεί να προωθήσει ο συριζα, η πολιτική του «κοινωνικού προσωπείου του κράτους» και της όχι τόσο αυστηρής λιτότητας, έχει υπάρξει στο παρελθόν και έχει ασκηθεί τις προηγούμενες δεκαετίες από τις ίδιες ηγεσίες που σήμερα εφαρμόζουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Η σημερινή παγκοσμιοποιημένη φάση του καπιταλισμού, καθιστά την σοσιαλδημοκρατία ένα ξεπερασμένο μια για πάντα μοντέλο διαχείρισης του, εξαιτίας της κρίσης υπερσυσσώρευσης του κεφαλαίου. Για να γυρίσει στους από τα κάτω προϋποθέτει την αφαίρεσή του από τους κατόχους του, κάτι που γίνεται μόνο μέσω κοινωνικών και ταξικών αγώνων.

Ως σύμπραξη για τον αναρχικό κομμουνισμό, αντιλαμβανόμαστε ότι το προηγούμενο διάστημα χαρακτηρίστηκε από μια βίαιη επίθεση που άσκησε η συγκυβέρνηση νδ-πασοκ στους από τα κάτω της κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα (εργασιακό, επιστρατεύσεις, καταστολή, ελεύθεροι χώροι, στρατόπεδα συγκέντρωσης, περαιτέρω υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος κτλ). Παρόλη την έκρυθμη κατάσταση που δημιούργησαν αυτού του είδους οι πολιτικές, οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες διαμεσολαβήθηκαν από την διαφαινόμενη νίκη του συριζα στις εκλογές και τις ελπίδες που καλλιέργησε αυτός περί αλλαγής όλου του σκηνικού αν και εφόσον θα είναι ο νέος διαχειριστής του συστήματος. Με αρκετή δόση συναισθηματισμού (για πρώτη φορά αριστερά) αλλά και με όρους θεάματος, καθώς και με την αίσθηση που υπήρχε διάχυτη στο κοινωνικό σύνολο ότι δεν μπορεί να υπάρξει κάτι χειρότερο από την συγκυβέρνηση νδ-πασοκ, ο συριζα κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές. Το πιο σημαντικό πράγμα που πέτυχε όμως, ήταν να περάσει την αντίληψη σε μεγάλο μέρος των αγωνιζόμενων κομματιών ότι η ανάθεση των τυχών του σε μια νέα κυβέρνηση είναι αυτή που θα δώσει λύσεις στα προβλήματα και όχι ο αδιαμεσολάβητος, κοινωνικός και ταξικός αγώνας.

Σήμερα, λίγο διάστημα μετά την ανάληψη κυβερνητικών καθηκόντων από τον συριζα, ήδη διαφαίνεται ότι μέσα από θεσμικές οδούς και μέσα από την ΕΕ, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει τα πράγματα προς μια κατεύθυνση καλυτέρευσης της ζωής των ανθρώπων. Δεν μπορούν να επιτευχθούν καν οι μινιμουμ μεταρρυθμιστικές πολιτικές που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση που τόσο πολύ έχει προβάλλει σε επικοινωνιακό επίπεδο και οι όποιες συμφωνίες δεν αποτελούν παρά συνέχεια των προηγούμενων («γέφυρα» vs μνημόνιο). Και αν ο ένας άξονας είναι η δομική υπόσταση της ΕΕ, τότε σίγουρα ο άλλος άξονας είναι ότι καμία κυβέρνηση, ακόμα και αν αυτή χαρακτηρίζεται ως «φιλολαϊκή» δεν μπορεί να παραχωρήσει ούτε τα ελάχιστα στους από τα κάτω, αντίθετα αυτοί οι ίδιοι οφείλουν να αγωνιστούν προκειμένου να τα κερδίσουν. Παράδειγμα, ο αγώνας των φυλακισμένων αγωνιστών και του κινήματος αλληλεγγύης σε αυτόν που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη, παλεύοντας για την κατάργηση του κουκουλονόμου, του τρομονόμου, της βίαιης λήψης DNA, καθώς και εξέτασής του από εμπειρογνώμονα και του κατηγορουμένου και η μη λήψη DNA από μίγματα άνω των 2 ατόμων, την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ και την άμεση απελευθέρωση του πολυτραυματία Σ. Ξηρού, δείχνει τον δρόμο για το πώς όταν οι από τα κάτω της κοινωνίας παλεύουν ενάντια στους δυνάστες τους μπορούν να χτίσουν αναχώματα και να παλέψουν από καλύτερες θέσεις μάχης στην διαρκή σύγκρουση με το κράτος και το κεφάλαιο.

Ως αναρχικοί κομμουνιστές, στεκόμαστε απέναντι σε λογικές συναίνεσης με τους κυβερνώντες οι οποίες αναθέτουν την επίλυση των προβλημάτων σε κάποιους ειδικούς της πολιτικής και θέτουν αναχώματα ή επιδιώκουν να αντικαταστήσουν την ανάπτυξη ενός δυναμικού και αδιαμεσολάβητου κοινωνικού και ταξικού κινήματος. Το τελευταίο είναι αυτό το οποίο θα ασκήσει πιέσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, είναι αυτό που θα κερδίσει μέσω ακηδεμόνευτων αγώνων την καλυτέρευση των όρων της ζωής μας και θα χτίσει στην πράξη τους όρους εκείνους για την κοινωνική επανάσταση και την έλευση της κοινωνίας εκείνης όπου όλοι θα είμαστε συμμέτοχοι και υπεύθυνοι για τα κοινά και όχι κάποιοι ειδικοί που τους αναθέτουμε τις προσωπικές και τις συλλογικές μας τύχες.

Και στον ευρωπαϊκό νότο, ακηδεμόνευτος αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Εδώ και ένα μήνα, στην πόλη Κομπανί, κοντά στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία, κουρδικές ένοπλες αντάρτικες ομάδες δίνουν έναν αγώνα ενάντια στους φονταμενταλιστές και επεκτατιστές του ISIS. Η επίθεση ξεκίνησε στις 15/9 όταν χιλιάδες μαχητές του ISIS, υποστηριζόμενοι από δεκάδες άρματα μάχης και βαρύ πυροβολικό επιτέθηκαν στην πόλη σε τρία μέτωπα. Μέχρι αυτή την στιγμή, 2000 κούρδοι πολιτοφύλακες δίνουν ηρωικές μάχες ενάντια στους 10000 μαχητές του ισλαμικού κράτους και έχουν καταφέρει να ανακτήσουν εδάφη μέσα και έξω από την πόλη. Οι απώλειες για τον εχθρό είναι μεγάλες τόσο σε έμψυχο δυναμικό αλλά και όσον αφορά βαρύ οπλισμό και οχήματα που πέφτουν στα χέρια των ανταρτών.

Το Τουρκικό κράτος, βοηθάει απροκάλυπτα τους τζιχαντιστές, τόσο σε επίπεδο λόγου ονομάζοντας τρομοκράτες τους Κούρδους αγωνιστές, όσο και σε πρακτικό, κλείνοντας τη διέλευση των συνόρων του(φυσικά σε κούρδους και σε οποιασδήποτε υλική βοήθεια που δεν προορίζεται για τους τζιχαντιστές), από και προς την εμπόλεμη περιοχή αποσκοπώντας στο να αναχαιτίσει τον αγώνα των κούρδων της Συρίας για την αυτονομία των περιοχών που βρίσκονται στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας. Ο ρόλος των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών είναι γνωστός διαχρονικά αλλά και στη συγκεκριμένη συγκυρία καθώς είναι οι ίδιοι που αβαντάρουν τον ISIS, τηρώντας “διακριτική απόσταση”, μήνες τώρα. Είναι η σθεναρή αντίσταση των Κούρδων ανταρτών/ισσών, το διεθνές κύμα αλληλεγγύης και η αντίδραση που θα προκληθεί(ειδικά εντός Τουρκίας) από τη σφαγή χιλιάδων αμάχων που είναι εγκλωβισμένοι στο Κομπανί όταν θα έπεφτε στα χέρια του ISIS, που ανάγκασε την υπό την διεύθυνση των ΗΠΑ συμμαχία, να συμβάλει στην άμυνα της πόλης, βομβαρδίζοντας θέσεις των τζιχαντιστών. Είναι, λοιπόν, ένας άνισος πόλεμος που διεξάγουν οι εξεγερμένοι Κούρδοι της Συρίας ενάντια στους φονταμενταλιστές, στο Τούρκικο κράτος αλλά και στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ και της Ε.Ε.

Στην πόλη της Κομπανί γίνεται η σύγκρουση δύο κόσμων. Από την μια, ο παλιός κόσμος στο πρόσωπο του ISIS που συμπυκνώνει τον θρησκευτικό φανατισμό, τη μισαλλοδοξία και τον εδαφικό επεκτατισμό. Από την άλλη ο κόσμος που υπερασπίζει την υλική υπόσταση μιας αμεσοδημοκρατικής ομοσπονδίας(ιδρύθηκε στις 19 Ιούλη 2012) που αυτοκυβερνάται πέρα από εθνικές και θρησκευτικές παρωπίδες του οποίου οι βασικοί άξονες είναι η συμμετοχή των από τα κάτω, η ισότητα των φύλων και ο αγώνας για γη και ελευθερία. Αυτοί οι δύο κόσμοι δεν συγκρούονται μόνο στο παράδειγμα που περιγράψαμε αλλά, στην παρούσα συνθήκη, αυτός ο πόλεμος είναι σε εξέλιξη. Η περίπτωση της Ουκρανίας, με την ολόπλευρη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ στους εθνικιστές του δεξιού τομέα, αποδεικνύει περίτρανα ότι οι καιροί τους οποίους διανύουμε θα στιγματιστούν από την σύγκρουση των δύο αυτών κόσμων.

Ο αγώνας των Κούρδων της Συρίας έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν ως ένα αγώνα των από τα κάτω οργανωμένο σε ομοσπονδιακή βάση, με αναβαθμισμένο το ρόλο των τοπικών συμβουλίων και συνελεύσεων. Επιπροσθέτως, δεν θα πρέπει να περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι οι γυναίκες μαχήτριες είναι στην πρώτη γραμμή του πολέμου αυτού, κάτι το οποίο έχει εξαιρετική σημασία, καθώς μιλάμε για περιοχές στις οποίες η θέση της γυναίκας είναι απίστευτα υποβαθμισμένη. Παρ΄ όλα αυτά, βλέπουμε γυναίκες να πολεμούν ισότιμα με τους άντρες, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει ούτε καν στον Δυτικό κόσμο.

Οι αναρχικοί στηρίζουν ενεργά τον αγώνα των ένοπλων αντάρτικων ομάδων(YPG,YPJ) που αντιστέκονται. Η Αναρχική Επαναστατική Δράση (DAF), μια αναρχική οργάνωση της Τουρκίας, βοηθάει τους πρόσφυγες στα σύνορα με την Τουρκία και προσφέρει είδη πρώτης ανάγκης στους ένοπλους αντάρτες στον αγώνα τους ενάντια στους σφαγείς του ισλαμικού κράτους.

Από την πλευρά μας, ως αναρχικοί κομμουνιστές, εκφράζουμε την απεριόριστη αλληλεγγύη μας σε αυτούς που επιλέγουν τον δρόμο της αξιοπρέπειας και εξεγείρονται ενάντια στους κάθε είδους καταπιεστές και αιμοσταγείς εξουσιαστές. Στεκόμαστε δίπλα στους χιλιάδες διαδηλωτές από την Τουρκία που συγκρούστηκαν βίαια με τις δυνάμεις καταστολής και με εθνικιστικές και ισλαμιστικές τούρκικες οργανώσεις μέχρι τις ευρωπαϊκές μητροπόλεις που πραγματοποιούνται διαδηλώσεις αλληλεγγύης στους ένοπλους Κούρδους αντάρτες. Ο αγώνας των Κουρδικών ένοπλων αντάρτικων ομάδων είναι ένας δίκαιος αγώνας που δίνεται με χαρακτηριστικά ομοσπονδιοποίησης των κουρδικών αυτόνομων κοινοτήτων και όχι μέσω εντολών από ένα κεντρικά οργανωμένο κράτος. Αυτό, σε συνδυασμό με την ισότιμη παρουσία αντρών και γυναικών στην πρώτη γραμμή του μετώπου, καθώς και το μέγεθος του εχθρού που αντιμετωπίζουν που έχει τη στήριξη του Τούρκικου κράτους, κάνει αυτή την συνθήκη όχι μόνο άξια αναφοράς, όχι μόνο άξια της αλληλεγγύης μας αλλά δείχνει και το δρόμο για το πώς όταν οι από τα κάτω της κοινωνίας επιλέγουν τον δρόμο του αδιαμεσολάβητου αγώνα μπορούν να πετυχαίνουν νίκες, να αφήνουν παρακαταθήκη, αλλά και ο ίδιος ο τρόπος με τον οποίον οργανώνονται φέρει μέσα του την κοινωνία που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Την αταξική κοινωνία της ισότητας και της ελευθερίας.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΠΛΟΥΣ ΚΟΥΡΔΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ

 

Σύμπραξη για τον Αναρχικό Κομμουνισμό